Ölümünün 850. yılı münasebetiyle 2016 yılının UNESCO tarafından Hoca Ahmed Yesevî Yılı ilan edilmesi münasebetiyle Türk Dili Bölümü tarafından Hoca Ahmed Yesevî anısına bir panel düzenlendi. Eğitim Fakültesi Prof. Dr. Servettin Bilir Konferans Salonu'nda dün (28.12.2016) gerçekleştirilen panel, Eğitim Fakültesi Dekanı Prof. Dr. Elşen Veliyev, Eğitim Fakültesi ve Türk Dili Bölümü öğretim elemanları ve öğrenciler tarafından ilgiyle izlendi.
Panelin ilk konuşmacısı Okt. Fatih Kıran, Hoca Ahmed Yesevî'nin hayatı ve eserleri hakkında bilgi verdi. Hayatı hakkındaki hurma rivâyetini aktarıp eserleri Dîvân-ı Hikmet ve Fakr-nâme hakkında özet bilgi verdi. Panelin ikinci konuşmacısı Okt. Dr. Derya Kılıçkaya ise, Hoca Ahmed Yesevî'nin eserleri ve araştırmacıların görüşlerinden hareketle Yesevîlik Tarîkatı hakkındaki görüşleri aktardı. Yesevîlik'te şeriatın önemli olduğunu, tarîkatın şeriatsız olmayacağı fikrinin benimsendiğini ifâde eden Dr. Kılıçkaya, 4 kapı ve 40 makamın önemli olduğunu ifade etti. Hoca Ahmed Yesevî'nin Mürşidi Arslan Baba'nın Selman-ı Fârisî olabileceği yönündeki görüşleri aktarıp Yesevîlik tarîkatının Anadolu'daki uzantılarının Bektâşîlik ve Nakş-bendîlik olduğunu söyledi.
Panelin üçüncü ve son konuşmacısı Prof. Dr. Gencay Zavotçu Dîvân-ı Hikmet'te yer alan Hikmetler ve Hikmetlerin içerikleri ilgili görüş ve değerlendirmelerini aktardı. Konuşmasının başında Arslan Baba'nın Selman-ı Fârisî olabileceği yönündeki görüşleri şüphe ile karşıladığını ve araştırılması gerektiğini söyledi. Hoca Ahmed Yesevî'nin hayatında kendisine Hz. Muhammed'i örnek aldığını ifade eden Zavotçu, çevresindeki göçebe Türkmenlere Hikmet adını verdiği manzumelerle şerîat hükümleri, Hz. Muhammed sevgisi ve Yesevîlik Tarîkatı âdâbını öğretme gayretinde olduğunu ifâde etti. Sözleri ve fiiileriyle bir tarîkat şeyhinden çok dîn adamı izlenimi verdiğini, şerîata bağlılığının göstergesi olan tarîkatın şeriatsız olmayacağı inancını da bu düşünceyi desteklediğini söyledi. Hikmetlerinde öne çıkan temaların ise gariplik, fakîrlik ve yetimlik; aşk, aşkın hâl ve belirtileri, akıl-gönül çatışması, nefis terbiyesi, pîrin ve mürşidin önemi ve gerekliliği ve başka dînî-tasavvûfî hususlar olduğunu belirtti.
